Czy zasługuje na bycie szczęśliwym? Czemu pogrążyłam się tak głęboko w tych pustych ranach? Na każdego w życiu spada deszcz strzał. Lecz czemu akurat moje serce wciąż robi za cel? Emocje tak szybko się zmieniają. Tracę dech i padam wyczerpana gdzieś z tyłu. Nie umiem zapanować nad sercem, świat wyślizguje mi się z rąk. Szczęście oddalone o parę kroków, sama dodaje stopni na schodach. Każdego może to przerażać, lecz dla mnie jest to naturalne jak śmiech. Płacz jest jak oddech - im dłużej go trzymasz. tym więcej wypuszczasz. Pozwól mi oddychać - smutek to mój dom. Chcę tu zostać. tu moje miejsce.Nawet jeśli wyjdę na moment do szczęścia, wiem, że i tak wrócę.
Czas nie leczy ran. Czas pomaga nam przerodzić smutek w tęsknotę
Siedzę przy oknie i patrzę jak wiat ugina wielkie drzewa. Zamykam oczy i widzę Nas razem, siedzących przy Tym samym oknie. Pamiętasz jak miesiąc temu przyrzekałeś, że zawsze będziemy razem? Wierzyłam Ci, a teraz nie jestem w stanie wypowiedzieć Twojego imienia bez użycia paraliżującego uczucia bólu. Chciałabym Ci na nowo zaufać. Chciałabym, żeby było tak jak dawniej, lecz wiem, że już tak nie będzie. Nadal Cię kocham, wiesz o tym doskonale, ale moja duma nie pozwala Tobie wybaczyć.
Czasem
kiedy mówię, że wszystko u mnie w porządku chciałabym, żeby ktoś
spojrzał mi w oczy, uściskał mocno i powiedział... Wiem, że wcale tak
nie jest, jestem przy tobie
Są
ludzie, którym pozwolimy wracać zawsze. choćby nie wiadomo jak nas
zawiedli, i jak bardzo pozwolili nam cierpieć. I mimo, że wywoływali
najokropniejszy ból, gdy odchodzili - to wywołują najcudowniejszy
uśmiech, gdy wracają
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz